2 yıl gönüllü çalıştıktan sonra taşındığım için ayrılmak zorunda kalmıştım. matematik ve ingilizce konusunda yardimci oluyordum. o zaman haftada 2 gunden fazla calismaya musade etmiyorlardi. simdiki mevzuati bilmiyorum. yakınımda başka birim olmadığından devam edemedim. bulunduğum birimde çocuklar kışın terlikle geliyorlardı. sokakta koşmaktan yırtılmış eşofmanları... babasından ölesiye korkan ama yaramazlık yapmak için fırsat kollayan esmer bi velet vardı bembeyaz dişleri gülünce odayı aydınlatırdı. napıyor acaba şimdi. beni hatırlar mi?